Vertr.. Lapland! ..aging

Het is alweer even geleden dat ik een update heb geplaatst, maar er gebeurde dan ook niet heel veel bijzonders. Tot vorige week.

Na vijf weken van aftellen was het dan zover en kwam Martijn! Ik zou hem om vier uur 's middags van het treinstation halen, maar dat liep allemaal net even wat anders. Zijn eerste vlucht had vertraging, daardoor miste hij zijn aansluiting, volgende vlucht werd gecancelled en die erna had ook een aantal uur vertraging. Om een lang verhaal kort te maken: Martijn deed er 22 uur over om van Amsterdam naar Sundsvall te komen en omdat ik het niet meer hield ben ik naar het vliegveld in Stockholm getreind om hem op te halen.
Op de heenweg naar het station van Sundsvall heb ik nog wel even een ongeluk veroorzaakt door over een zebrapad te lopen. Twee auto's stopten keurig, maar een derde auto besloot om hem er even tussenin te planten. Ik vloog drie meter omhoog, de auto's hebben een beetje blikschade, maar verder niets aan de hand gelukkig!

De dag erna heb ik Martijn Sundsvall laten zien en hebben we een bescheiden lading koffie gedronken, omdat meneer moest afkicken van zijn koffieverslaving die hij dankzij de reis had opgebouwd ;). 's Avonds hebben we de trein gepakt naar Lapland. Uiteraard kon dit ook niet gewoon goed gaan en kwamen we de volgende middag met een vertraging van vier uur in Kiruna aan. De spullen werden in het Yellow House Hostel gedumpt en we deden een poging om het noorderlicht te zien. Helaas was het bewolkt en hebben we het dus niet ontdekt. Wel een mooie wandeling gemaakt en een hele grote vallende ster gezien. Nu maar hopen dat mijn wens uitkomt!

Vrijdag hebben we Kiruna een beetje ontdekt en daarbij viel het vooral op dat oude vrouwtjes hier een heel eigen manier van vervoer hebben: sleelators! Ideaal als je het mij vraagt. Dezelfde avond trokken we er uiteraard weer op uit om het noorderlicht te zien, maar wederom konden we het niet ontdekken. Jammer, maar wel een goede reden om volgend jaar nog een keer naar het noorden af te reizen! En dat vinden we heus niet vervelend! :P

Zaterdag beleefden we dan echt het hoogtepunt van onze trip: we gingen met huskies en slee de wildernis van Lapland ontdekken! Super gaaf! Dik ingepakt hebben we een tocht van 12 kilometer gemaakt over meren, door bossen en langs een sami hut. Hier kregen we thee, koffie en een cakeje :). Er was ook even tijd om met de hondjes te knuffelen en eentje greep deze kans om Martijn bij zijn mouw te pakken en niet meer los te laten. Gelukkig hebben we de foto's nog ;).
's Avonds zijn we weer in de trein gestapt en zondag kwamen we na een reis van 17,5 uur (wederom 4 uur vertraging) aan in Sundsvall. Snowboarden zat er door deze vertraging niet meer in, maar wel een mooie wandeling naar de top van Norra Berget. Sundsvall by night blijft mooi!

En vanmorgen om 5 uur ging Martijn alweer terug. Tenminste, dat was de bedoeling. Zweedse conducteurs blijken niet aardig te zijn, wat tot gevolg had dat Martijn zijn vlucht miste. Een nieuw ticket en een hoop uren verder is hij toch weer veilig thuis gekomen. En ik ben hier achter gebleven met een leuk pakket van thuis! Een zelfgebreide bloemetjesslinger van mam, een puzzelboekje van oma, kaarsjes van schoonmoeder en een grote fles Licor 43 van vriendlief! Ik vermaak me wel hier! ;)

Verder gaat het leven hier gewoon zijn gangetje. Ik ben met een internationaal gezelschap naar de bios geweest (The Descendants, mooie film!) en ik heb nog een basketbal wedstrijd bezocht (wel gewonnen deze keer). Het eerste vak van school is alweer afgelopen en het is nog even wachten op de laatste cijfers. Maar daar heb ik wel vertrouwen in. Morgen begin ik met een nieuw vak, Intercultural Communication. Ik ben benieuwd, maar zal jullie op de hoogte houden!

Tot sprekens allemaal en skål! (Zei ze nippend aan de grote fles.)