4 roerige maanden

Goedemorgen/middag/avond!

Na ruim 4 maanden is het geloof ik wel weer eens tijd voor een update. Gelukkig blijven we met veel mensen wel in contact via Facebook/Twitter/Email/Skype/Brieven, maar voor diegene die stiekem ook wel even willen weten hoe het Caribische leven nu is, werd het tijd voor een nieuwe blog. En tadaa!

De afgelopen maanden waren niet de meest leuke en gelukkige van ons leven, maar uiteraard hebben we wel wat hoogtepunten gehad. Zo waren daar het bezoek van mijn moeder, lekkere stranddagjes en natuurlijk de geboorte van ons neefje Sven! Helaas hebben we hem nog niet in levende lijve ontmoet, maar Skype doet ook wonderen. Oom Martijn was zelfs getuige van één van zijn eerste lachjes!

De stage bij OohChic was niet helemaal wat ik ervan had verwacht. Drie maanden lang heb ik me aangepast aan het bedrijf en geprobeerd om erbij te passen, maar op een gegeven moment ging dat niet meer. Eind oktober heb ik dan ook besloten om ermee te stoppen en op zoek te gaan naar een andere en leukere stage op Sint Maarten. Goede timing om te stoppen, want nog geen twee dagen later stond mijn moeder op het vliegveld.

Met haar hebben we twee weken lang uitgebreid vakantie gevierd. Heerlijk! Het was in eerste instantie niet de planning dat Martijn en ik allebei vrij zouden zijn, maar toen ik stopte met mijn stage, vond de nieuwe manager van Martijn dat hij ook maar ontslag moest krijgen. Dus de eerste avond dat mijn moeder er was, stond Martijn na 30 minuten weer werkeloos op de stoep. Hij zou geen goede teamspeler zijn, kon de manager vertellen die diezelfde dag Martijn voor de eerste keer aan het werk zou hebben gezien. Dus. Zo gaat dat blijkbaar hier.

Met mijn moeder hebben we eigenlijk bijna het hele eiland gezien en rondgecrosst. Met gevaar voor eigen leven zijn we bij haar in de auto gestapt en hebben we de steilste weggetjes beklommen. Ondertussen zijn we Martijn een nacht kwijt geweest, viel m’n moeder van de laatste tree bij een bergbeklimming en deed ik dat kunstje bijna na toen ik werd gefilmd. We hebben heerlijk gezwommen, gesnorkeld en gegeten, vervolgens cocktails geproefd en karaoke gezongen (behalve ik dan). Mijn moeder kwam aan met een koffer vol cadeautjes van alle familie voor onze verjaardagen, Sinterklaas en Kerst. Niet normaal zo veel als we hebben gekregen van iedereen. Echt super bedankt daarvoor!

Toen mijn moeder weer terug naar Nederland moest, bleven Martijn en ik een beetje reddeloos achter. Allebei geen baan en in huis was het ook niet gezellig met ons huisgenootje. We waren inmiddels al een aantal weken bezig om een nieuw huis te bemachtigen, want de situatie liep thuis soms een beetje uit de hand in de zin van ruzies en scheldkanonnades over en weer. Ik stond er meestal buiten, maar echt gezelliger werd het er niet op zoals je kunt begrijpen. Vlak voor m’n moeder weer wegging, bezochten we een gezellig appartementje in Cole Bay. Een stuk kleiner dan wat we hadden en 15 minuten verder lopen, maar dat maakte ons geen bal uit. Op 1 december zijn we verhuisd en sindsdien zijn we nog iedere dag blij dat we hier wonen. Geen ruzie, geen jattende huisgenootjes en een gezellig en knus huisje. Ideaal!

Ook heb ik inmiddels een nieuwe stage gevonden. Op 3 december ben ik begonnen bij Soggy Dollar Bar als marketing, promotie en events stagiaire. Ik ben nu bijna twee weken aan het werk daar en ik voel me hier al veel meer op mijn gemak dan ik in die drie maanden bij OohChic bij elkaar heb gedaan. Daarbij heb ik ook het idee dat ik hier veel meer gewaardeerd word en dat mijn ideeën serieus worden genomen. Is ook wel fijn moet ik zeggen. ;)
Martijn heeft nog geen nieuwe baan, maar is wel druk aan het solliciteren. Af en toe heeft hij een klus voor een paar dagen of een avond. Zo heeft hij de afgelopen week gewerkt op een zeiljacht die klaar moet worden gemaakt om de oversteek van hier naar Londen te maken. Niet verkeerd als je dan zelf ook “proeftochten” moet maken, dacht ik zo. Daarnaast is hij afgelopen zaterdag MC geweest bij een house party. Ook wel leuk werk! Deze week heeft Martijn nog wat sollicitatiegesprekken hier en daar en aangezien het hoogseizoen op het punt van beginnen staat, vragen ze overal personeel.

Het hoogseizoen houdt ook in dat er veel mega jachten in de lagoon liggen. Soggy Dollar ligt aan de lagoon en is een onderdeel van Palapa Marina. Hier liggen dus een aantal van deze mega zeilboten en motorjachten. Zeer interessant om te zien, kan ik je vertellen. Helemaal als er door de harde wind een anker loslaat en er bijna twee op elkaar knallen. Bijna. Vandaag kwam er een nieuw zeiljacht binnen van een meter of 30, die achteruit moest inparkeren tussen twee andere joekels. Wederom harde wind, dus deze operatie had wat voeten in de aarde. Met een mannetje of 20 hebben ze het monster op zijn plek weten te krijgen onder toeziend oog van 30 man publiek. Je zal de kapitein maar zijn. In de lagoon liggen verder bij andere marina’s nóg grotere boten. Eén hiervan is de 96,25 meter lange Limitless. Aardig optrekje, moet ik zeggen. Toen mijn moeder hier was zijn we een dag opgetrokken met Ralph, haar neef die een supermarkt runt op het eiland. Hij voorziet deze megajachten van eten en drinken en kan er dus aardig wat over vertellen. De eigenaar van deze Limitless is niemand minder dan de bedenker van Victoria’s Secret. Hij komt dan met zijn privéjet aan op Sint Maarten, waar hij vervolgens met een helikopter naar zijn privéjacht met 20 man personeel wordt gebracht. Wat een leven. De binnenkant van dit soort boten is ook niet normaal zo mooi en luxe, maar wel buitensporig hoor. Ik vind het wel heel interessant om te zien hoe ze zo’n grote boot door een brug manoeuvreren en aanmeren.

Zo tegen het einde van het jaar lijkt Sint Maarten een stuk rooskleuriger dan het was de afgelopen 4 maanden. Nieuwe stage, nieuw huisje en Martijn hopelijk ook snel een nieuwe baan. Het weer blijft hier onveranderd mooi met hier en daar een fikse regenbui. Zwart zijn we allebei al en daarbij ook nog steeds gelukkig met elkaar. Dus geen zorgen, wij komen er wel.

Ik kwam net nog even tot een interessante conclusie: in 2012 ben ik welgeteld 58 dagen in Nederland geweest, 146 in Zweden en de overige 132 op Sint Maarten (hiervan komen er nog een aantal, maar je snapt het). Ik beloof hierbij plechtig dat ik in 2013 iets meer dagen in Nederland ga besteden, of je het nou leuk vindt of niet. :P

Goed, ik zal stoppen met schrijven. Eindelijk weer een nieuwe blog waarin ik lang niet alles heb verteld, maar 4 maanden in 1200 woorden stoppen is best lastig. Volgende keer meer informatie over de boten en het hoogseizoen en hopelijk alleen vol met goed nieuws!

Ciao ciao!